Leuke weetjes
Historie van de Kerkweg
Pijnacker
Kees & Cornelia
Over Kees & Cornelia
Op de hoek waar straks de nieuwe bewoners hun plek vinden, stond ooit de boerderij van Kees en zijn zus Cornelia (‘Kneeltje’)
Tijdens de koude wintermaanden kwamen de koeien van broer en zus Schuring aan de Kerkweg op stal.
Ook kreeg het mannelijke varken van Kees, zijn ‘beer’, van tijd tot tijd bezoek van zijn vrouwelijke soortgenoten uit de wijde omtrek, wat de Adam Pijnackerstraat de bijnaam ‘het Berenlaantje’ opleverde.
Een stukje geschiedenis
Kerkweg was een onderdeel van de verbindingsweg tussen de zetel van graaf DIRK III (982 -1039) in Rijnsburg en de Hoogstat in Vlaardingen. Dit was een verdedigingswerk in tegen een aanval van zee. De weg liep via Leidschendam en de Veenweg in Nootdorp, de Noordweg en Kerkweg in Pijnacker, om de kerk heen, en verder via de Zuidweg en Ackerdijkseweg naar Kethel en door naar Vlaardingen. Dit was toen de oudste doorgaande weg van Delfland. De hoge kosten van de bouw van een stenen abdijkerk in Egmond, kort na het jaar 950 maakt extra inkomsten – vanuit landbouw – nodig. De Kerkweg diende als basis voor het ontginnen van de Hofgrond in Pijnacker.
Bron:
Vlaardingen in de wording van het Graafschap Holland 800 – 1250 Arie de Klerk 2018.
Vóór 1900 bestond de bebouwde kom van Pijnacker uit twee kernen. Een kleine kern “Dorp” werd gevormd door het oude dorp bij de hervormde kerk. De andere kern “Laan” was groter en omvatte de Oostlaan, de Westlaan en, gerekend vanaf de viersprong, de eerste stukken van Noordweg en Kerkweg. Aan de Kerkweg, die de verbinding tussen beide kernen vormde, lagen verder alleen aan de westzijde verspreid enige boerderijen, waarvan er nu nog enkele bestaan (o.a. ‘Acht is meer dan Duizend’). De oostzijde was zo goed als onbebouwd. Er waren weilanden, door een sloot gescheiden van de weg.
De eerste aanzet tot uitbreiding kwam door, of viel samen met de opening van de Hofpleinspoorlijn in 1908. De Stationsstraat werd aangelegd. Daaraan werd een nieuwe school gebouwd en er verrezen enige huizen. Langzamerhand werd Pijnacker volgebouwd.
Engeltje van der Vlies
Aan de Kerkweg 85 woonde Engeltje van der Vlies, ‘het hongerwonder van Pijnacker’. Door haar stond het dorpje Pijnacker in de jaren 1818 tot 1853 in het middelpunt van de belangstelling. Gedurende meer dan 30 jaar at en dronk zij niet, maar bleef toch in leven.
Engeltje van der Vlies at niet,
maar o wonder
Toen ze dood was had ze
toch grutten in haar donder.
Rijksmonumenten
De eerste aanzet tot uitbreiding kwam door, of viel samen met de opening van de Hofpleinspoorlijn in 1908. De Stationsstraat werd aangelegd. Daaraan werd een nieuwe school gebouwd en er verrezen enige huizen. Langzamerhand werd Pijnacker volgebouwd.
Kerkweg 56 is een rijksmonument. Op de dampalen van deze 300 jaar oud boerderij langs de Kerkweg staat vermeld ‘Acht is meer dan duizend’.
Langs de Kerkweg staan 9 Rijks- en Gemeentelijke monumenten
Kerkweg 56 (boerderij), Kerkweg 88 (boerenhuis), Koningshof 3 (restanten Dorpskerk), Kerkweg 10 (woonhuis), Kerkweg 22 (woonhuis), Kerkweg 24 (verenigingsgebouw), Kerkweg 36 (woonhuis), Kerkweg 8 (woonhuis), Kerkweg 86 (woonhuis-boerderij)
De betekenis van ‘Acht is meer dan duizend’
Kerkweg 56 is een rijksmonument. Op de dampalen van deze 300 jaar oud boerderij langs de Kerkweg staat vermeld ‘Acht is meer dan duizend’. Dit is de geschiedenis van de naam:
Op zekere dag, jaren en jaren geleden realiseerde de boer zich dat het met zijn boerderij snel bergafwaarts ging. Verlies op verlies deed zich voor, oogsten mislukten, vee werd ziek. In arren moede vroeg de boer de burgemeester om raad, en deze wijze magistraat schonk hem een gesloten doosje. “Daarmee”, zei hij, “moet je elke morgen en middag een rondgang over je hele boerderij maken”. En de boer volgde deze vreemde raad op.
Niet begrijpend wandelde hij rond, iedere morgen vroeg en iedere middag, maar na enige tijd ontdekte hij tal van misstanden. Knechts en meiden waren er niet of werkten niet, opdrachten werden niet uitgevoerd, materiaal raakte zoek, kortom de boer ging zien wat er aan de hand was, en hij kon drastisch ingrijpen.
Toen de boerderij op deze wijze weer ging floreren, stapte de eigenaar naar de burgemeester met de brandende vraag: “Wàt zit er nu wel in dat doosje?” “Maak maar open”, zei de burgemeester, en de boer vond toen een briefje, ” luidend: “acht is meer dan duizend”.
“Ja”, beantwoordde de burgemeester zijn vragend kijken, acht slaan op je bezit is meer dan het bezitten dan duizend goede dingen alleen. . . .”
“Acht slaan op je bezit is meer dan het bezitten dan duizend goede dingen alleen…”